سانکارا هشدار میدهد که نباید میان «تزریق چند دوز سوسیالیسم در دل سرمایهداری» و هدف نهایی یعنی «سوسیالیسم پس از سرمایهداری» خلط کرد. به تعبیر او: «راه رسیدن به سوسیالیسم رادیکال از دل سوسیالدموکراسی میگذرد، نه در تقابل مطلق با آن.» گسترش دولت رفاه، تقویت اتحادیهها و حضور واقعی دولت در اقتصاد میتواند نقطهی عزیمت بحثهای بنیادیتر دربارهی مالکیت، دموکراسی اقتصادی و کنترل اجتماعی بر سرمایهگذاری باشد.
کمال اطهاری – اقتصاددان و پژوهشگر برجسته توسعه – مفهوم و ضرورت «دولت دموکراتیک توسعهبخش» را در کشورهای پیرامونی مانند ایران توضیح میدهد. او نشان میدهد که بدون شکلگیری یک دولت دموکراتیک توسعهبخش، هیچ گذار واقعی به سمت سوسیالیسم ممکن نیست. همچنین بر اهمیت دانش، ائتلاف طبقاتی و ضرورت دموکراسی در دل فرایند توسعه تأکید میکند؛ نه بهعنوان وعدهای سیاسی، بلکه بهعنوان شرط امکانپذیر شدن تحول اجتماعی.
دکتر رهنما از ضرورت عبور از دو افراط – تحلیلرفتگی نظری و تکرار دگماتیک گذشته – سخن میگوید و بر درک پویا از مارکسی بهمثابه «رود روان» تأکید میکند. او ضمن طرح چارچوبی برای توسعهی ملی و عدالت اجتماعی، به موضوعاتی چون دموکراسی مشارکتی، ائتلافهای سیاسی، رابطهی سوسیالیسم و لیبرالیسم، ساختار قدرت، مالکیت، و فدرالیسم در ایران میپردازد.
سرمایهداری لیبرال-دموکراتیک امروز با رکود اقتصادی، نابرابری فزاینده، فروپاشی زیستمحیطی و بیثباتی ژئوپلیتیک مواجه است. نئوفاشیسم (از ترامپیسم و راست افراطی در اروپا تا گرایشهای مشابه در برزیل، خاورمیانه و هند) پاسخی ارتجاعی به این بحرانهاست. برای مقابله با این روند، نیاز به بازتعریف پروژه سوسیالیستی بر پایه دموکراسی رادیکال، عدالت اجتماعی، همبستگی بینالمللی و نقدی همهجانبه بر سرمایهداری وجود دارد.
کمال اطهاری سیاستهای رانتمحور مثل «فروش تراکم» و «فروش قانون» را عامل رکود و نابودی سرمایهگذاری مولد در ایران میداند. او راه برونرفت را در «دولت رفاه توسعهبخش» میبیند؛ دولتی که امنیت فکری، حمایت از دانش و رفاه اجتماعی را فراهم کند تا جامعهای داناییمحور شکل گیرد. به باور او، دموکراسی توسعهبخش تنها از دل رشد اقتصادی، سیاسی و فرهنگی واقعی پدید میآید. اطهاری از نیروهای چپ میخواهد از شعارهای کلی و چارچوبهای ایدئولوژیک عبور کرده و یک مدل توسعه دانشبنیان برای ایران تدوین کنند. او بر نقش «دانش رهاییبخش» در نجات ملی و ضرورت استفاده از مفاهیم دقیق اقتصادی (مانند مرکز/پیرامون) به جای برچسبهای کلی «شمال/جنوب جهانی» تأکید میکند.
سریال تاسیان، آخرین ساختهی تینا پاکروان، راوی یک داستان عاشقانه است که در یکی از ملتهبترین دورهها در تاریخ معاصر ایران میگذرد. سریال در دل آن داستان عاشقانه، تصویری هم از مناسبات سیاسی آن دوران… ادامه »نقد سریال تاسیان از نگاه چپ: سریال یا پروپاگاندای سیاسی؟
سؤال اکنون این است که آیا برای این انواعِ ناسیونالیسمهای افراطی، که به جانِ مردمِ ایران افتادهاند، جنگ، ویرانی، مرگ و نگرانی را به زندگی روزمرهی ایرانیان تبدیل کردهاند، بدیلی وجود دارد؟ اگر بدیلی هست،… ادامه »سمینار نهم: جنبش چپ و میهن دوستی با علیرضا بهتویی، استاد جامعه شناسی
استدلالی در راستای سازگاری سوسیالیسم با حقوقبشر لیبرالسخنران: مانا خسروشاهینویسنده کتاب “از سوسیالیسم نترسیم” و پژوهشگر حوزه عدالت و حقوقبشر شنبه ۶ ارديبهشت ۱۴۰۴ ـ ۲۶ آوريل ۲۰۲۵ساعت ۲۰.۳۰ به وقت تهران ـ ۱۹ به… ادامه »سمينار هشتم اتاق فکر چپ سبز
