قریب به اتفاق کشورهای جهان درگیر قاچاق انسان هستند. چه بشکل مستقیم که کشور مبدإ با کشور مقصد باشند و یا بشکل غیرمستقیم بعنوان کشور تزانزیتی مورد بهره برداری باندهای قاچاق قرار بگیرند. آنچه که باعث میشود انسانهای مختلف بخصوص دختران و پسران جوان خود را در اختیار این باندهای سودجو قرار بدهند و با امید به دستیابی به کارو اشتغال و ساختن آینده ایی بهتر سرنوشتشان را بدست آنان بسپارند، شرایط سخت معیشتی، فقر و نا امیدی به آینده بهتر است که با آن دست به گریبانند. افرادی که توسط این مجرمان بین المللی برای انجام خدمات جنسی، کار در مزارع و یا ساختمانسازی در دیگر کشورها شکار میشوند، از تمام حقوق انسانی خود محروم میشوند و در ازای کمترین دستمزد بیشرین سواستفاده از تن و نیروی کارشان به آنها تحمیل میشود. پدیده ای که بعنوان چهره ایی بارز از برده داری نوین از آن نام برده میشود.
آنچه که فقر، گرسنگی و عدم امنیت را در یک سو و انباشت سرمایه، پول و امکانات را در سوی دیگر ممکن ساخته، ساختار اقتصادی، سیاسی ، فرهنگی، نظامی و علمی نابرابر و غیر انسانی در سیستم سرمایه داری است که همزمان با تخریب روز افزون طبیعت و تلاش مدام برای بهره برداری هرچه بیشتر از منابع طبیعی، انسانها را نیز به ابزاری برای تامین نیازهای خود تبدیل کرده است. تا زمانی که چنین سیستم سودجویانه ایی و چنین نظم ناعادلانه ایی پایه تنظیم مناسبات اجتماعی باشد، شاهد فجایع روزمره همچون قاچاق انسان، مهاجرتهای اجباری ناشی از فقر، گرسنگی و جنگ خواهیم بود.
طبق گزارش دفتر مقابله با جرايم و موارد مخدر سازمان ملل، یک سوم قربانیان قاچاق انسان را کودکان تشکیل میدهند. به همین دلیل سازمان ملل اتخاذ اقدامات عاجل برای پایان دادن به قاچاق کودکان را در الویت کار خود در سال جاری قرار داده است.
قاچاق انسان بردگی زمانه ماست که جرمی فاحش در نقش حقوق بشر نیز بشمار میرود. در فرصت های مناسب و در محافل و مجامع مختلف از آن نام ببریم و دلایل وقوع آنرا نشان بدهیم. نگذاریم آب و رنگهای بازار و جذبه های دنیای مدرن این فاجعه روبه رشد را از دیدمان پنهان کنند.