نیاز به تامین انرژی و حامل های انرژی در زندگی انسان از ابتدای تاریخ تا کنون مهمترین عامل تداوم حیات و بزرگترین دغدغه های بشر بوده و هست.
از یک طرف نیازهای بیولوژیک برای سوخت و ساز درون بدن که وابسته به غذا و تغدیه و هوای پاک بوده و از طرف دیگر نیاز به انرژی برای تهیه دیگر مایحتاج زندگی ما را شدیدأ وابسته به امکانات موجود طبیعی برای بدست آوردن منابع انرژی کرده است. غذای خود را از گیاهان و حیوانات تهیه میکنیم. طبیعت را در اختیار خود میگیریم و تغییر میدهیم تا فراورده های بیشتر و متنوع تری را برداشت کنیم. ژنتیک حیوانات را دست کاری میکنیم که گوشت و شیر و … بیشتری با صرف کمترین هزینه ها برای ما تولید کنند. هزاران کارخانه و مراکز گوناگون را برپا کرده و میلیونها لیتر نفت و گاز میسوزانیم تا لباس، کفش، میز، صندلی و … طراحی کرده و بسازیم، بفروشیم، بخریم و استفاده کنیم. انرژی آب را به برق تبدیل میکنیم و آنچنان به برق و وسایل برقی محتاج شده ایم که امکان زندگی روزمره در تمام سطوح زندگی اجتماعی بدون دسترسی به برق غیرممکن شده است. با پیشرفت علم و تکنیک وارد ساختار درونی اتم ها نیز شده ایم و بهره گیری از انرژی اتمی برای چرخاندن مو تورها و دستگاههای اکتشافی، تولیدی و پزشکی امروز دیگر موضوع جدیدی نیست.
در مقابل آنچه که به طبیعت باز میگردانیم، پس مانده ها و زباله های صنعتی است که هوا، آب و خاک را با آلاینده های مختلف تخریب میکنند. بخش بزرگی از این تخریب ها آنچنان طبیعت را ویران میکنند که یا جبران نا پذیرند و یا بازسازی شان هزاران سال طول میکشد آن هم بشرطی که فرآیندهای طبیعی در شرایط مطلوب عمل کنند. در طول همین دو هفته که از سال جدید میلادی میگذرد بیش از ۲۶۷ هزار هکتار جنگل ار بین رفته، بیش از ۲۵۵ هزار هکتار فرسایش خاک داشته ایم و بیش از ۳۱۵ هزار تن مواد زائد و سم شیمیایی وارد طبیعت کرده ایم.
طی بررسی که انجام شده و بر اساس تمام مستندات نیاز ما به انرژی برای رفع احتیاج هایمان با میزان تخریبی که در طبیعت وارد میکنیم همخوانی ندارد. غذا و آب سالم به اندازه کافی در کره خاکی ما وجود دارد. لباس و کفش و مایحتاج مادی دیگر نیز به اندازه ای هست که هیچ کس از آنها محروم نباشد. از این فراتر وسایل «لوکس» و تفریحی را نیز میتوان به انداره کافی در دسترس همگان قرار داد بدون آنکه نیاز به تخریب بیشتر طبیعت باشد..
اما هنوز میلیونها نفر دست به گریبان گرسنگی هستند و در همین چند روز آغازین سال نو میلادی نزدیک به ۳۷۰ هزار نفر از گرسنگی جان داده اند و در کل نزدیک ۳۸۵ میلیون نفر از سوتغذیه رنج میبرند. این رقم تنها شامل کشورهای قحطی زده نیست. بلکه سو تغذیه در کشورهای پیشرفته نیز آمار بالایی دارد. نبود دسترسی به آب سالم نیز مصائب بزرگ دیگری را به وجود آورده که آمار آن روزانه رو به گسترش است. اگر نظری دوباره به آمار در همین روزهای اول سال بیاندازیم میبینیم که نزدیک به ۲۷ هزار نفر بدلیل ابتلا به بیماری های ناشی از عدم دسترسی به آب جان خود را از دست داده اند و بیش از ۷۵۷ میلیون نفر از دسترسی به آب سالم محرومند که از جمله مرگ و میر نوزادان بدلیل مریضی ها و عفونت های مختلف ریشه در همین محرومیت دارد. برای فائق آمدن بر مشکلات موجود نیازمند ایجاد تغییر در تفکر و سیستم ناظر بر گردش تولید، توزیع و مصرف هستیم. زمین و طبیعت منتظر ما نخواهند ماند. انگیزه ها و شیوه های تولید موجود که با هدف سود بیشتر عمل میکنند و بیشترین مصرف را مورد تشویق قرار میدهند، عامل اصلی در استفاده ناهنجار از انرژی و منابع انرژی در جهانند. در روز جهانی انرژی پاک (۲۶ ژانویه) يادآوری این موضوع یک ضرورت است که بجای تلاش برای تغییر آب و هوا بیاییم سیستم را متغییر کنیم.
یکشنبه ۲۳ دی ماه ۱۴۰۳ ( ۱۲ ژانویه ۲۰۲۵)
آمارهای ارایه شده مربوط به همه کره زمین بوده و از جمله از منابع زیر اتخاذ شده اند:
Global Forest Resources Assessment
International Energy Agency (IEA) Statistics
Carbon Dioxide Information Analysis Center
Energy Information Administration (EIA)
World Health Organization (WHO)