۵۰ سال از روز سیاه ۲۹ فروردین سال ۱۳۵۴ می‌گذرد. در آن روز ساواک شاه برنامه‌ی از پیش طراحی شده و با دستور محمدرضاشاه ترور ۹ زندانی سیاسی را در تپه‌های پشت زندان اوین به اجرا گذاشت. ۷ تن از فدائیان خلق: بیژن جزنی، حسن ضیاء ظریفی، عباس سورکی، محمد چوپان زاده، مشعوف (سعید) کلانتری، عزیز سرمدی، احمد جلیل افشار و ۲ تن از کادرهای سرشناس مجاهدین خلق به نام‌های کاظم ذوالانوار و مصطفی جوان خوشدل طی یک جنایت جنون انگیز «ستاره شدند در آسمان خونبار زمان». روزی که دستهای وحشت زده شاه به وسیله ساواک جنایت کار خون بهترین فرزندان ایران زمین را از ترس بر زمین ریخت و سیاهی ان جمعه خونین را در تاریخ کشورمان ثبت کرد. روزی که فدائیان خون گریستند و تا به امروز نه تنها درد از دست دادن رفقای رهبری خود بلکه خلا فکری رفیق بیژن جزنی را همچنان در زندگی سیاسیشان حس میکنند. در پنجاه سال گذشته فقدان بيژن و ياران او صدمات جبران ناپذیری را بر جنبش چپ ایران وارد کرده است. به مناسبت پنجاهمين سالگرد کشتار بيژن جزنی و ياران او با رفیق عزیزمان یاشار دارالشفاء گفتگوئی پيرامون گروه جزنی ـ ظريف و تاثيرات نظرات بيزن جزبی بر فعاليت سازمان چريهای فدائی خلق و ضربات سال ۵۵ کوتاهی خواهیم داشت. ایشان متولد ۱۳۶۵ تهران دانشجوی دکتری رشته‌ی برنامه‌ریزی رفاه و سلامت اجتماعی دانشگاه علوم بهزیستی فعال دانشجویی چپ در دهه‌های ۱۳۸۰ و ۱۳۹۰ زندانی سیاسی چپ از سال ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۵ و همچنین ۱۴۰۱ در زندان‌های اوین و گوهردشت پژوهشگر حوزه‌ی کارگری و جنبش چپ ایران در حال حاضر ۴ دوره است که تاریخ چپ ایران تدریس می‌کند مقالاتی در سایت‌های «نقد اقتصاد سیاسی» و «نقد» از ایشان چاپ شده که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به «کرونولوژی اعتراضات کارگری ایران از ۱۲۸۵ تا ۱۳۹۷» و «کرونولوژی زندگی و آثار مارکس در زبان فارسی» اشاره کرد
۵۰ سال از روز سیاه ۲۹ فروردین سال ۱۳۵۴ می‌گذرد. در آن روز ساواک شاه برنامه‌ی از پیش طراحی شده و با دستور محمدرضاشاه ترور ۹ زندانی سیاسی را در تپه‌های پشت زندان اوین به اجرا گذاشت. ۷ تن از فدائیان خلق: بیژن جزنی، حسن ضیاء ظریفی، عباس سورکی، محمد چوپان زاده، مشعوف (سعید) کلانتری، عزیز سرمدی، احمد جلیل افشار و ۲ تن از کادرهای سرشناس مجاهدین خلق به نام‌های کاظم ذوالانوار و مصطفی جوان خوشدل طی یک جنایت جنون انگیز «ستاره شدند در آسمان خونبار زمان». روزی که دستهای وحشت زده شاه به وسیله ساواک جنایت کار خون بهترین فرزندان ایران زمین را از ترس بر زمین ریخت و سیاهی ان جمعه خونین را در تاریخ کشورمان ثبت کرد. روزی که فدائیان خون گریستند و تا به امروز نه تنها درد از دست دادن رفقای رهبری خود بلکه خلا فکری رفیق بیژن جزنی را همچنان در زندگی سیاسیشان حس میکنند. در پنجاه سال گذشته فقدان بيژن و ياران او صدمات جبران ناپذیری را بر جنبش چپ ایران وارد کرده است. به مناسبت پنجاهمين سالگرد کشتار بيژن جزنی و ياران او با رفیق عزیزمان یاشار دارالشفاء گفتگوئی پيرامون گروه جزنی ـ ظريف و تاثيرات نظرات بيزن جزبی بر فعاليت سازمان چريهای فدائی خلق و ضربات سال ۵۵ کوتاهی خواهیم داشت. ایشان متولد ۱۳۶۵ تهران دانشجوی دکتری رشته‌ی برنامه‌ریزی رفاه و سلامت اجتماعی دانشگاه علوم بهزیستی فعال دانشجویی چپ در دهه‌های ۱۳۸۰ و ۱۳۹۰ زندانی سیاسی چپ از سال ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۵ و همچنین ۱۴۰۱ در زندان‌های اوین و گوهردشت پژوهشگر حوزه‌ی کارگری و جنبش چپ ایران در حال حاضر ۴ دوره است که تاریخ چپ ایران تدریس می‌کند مقالاتی در سایت‌های «نقد اقتصاد سیاسی» و «نقد» از ایشان چاپ شده که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به «کرونولوژی اعتراضات کارگری ایران از ۱۲۸۵ تا ۱۳۹۷» و «کرونولوژی زندگی و آثار مارکس در زبان فارسی» اشاره کرد